Çocukça bir yaşam için



  • Her ne olursak olalım anne ve baba olduğunu ebeveynler unutmamalıdır.
  • Anne – babaların çocukları ile arkadaş olmalarının destanlaştırılmasına bu duruma güzellemeler yapılmasına son verilmelidir.
  • Çocukların arkadaşa ihtiyaç duyduklarından daha fazla anne ve baba modeline ihtiyacı olduğu unutulmamalıdır.
  • Makinaların çocuklar üzerinde ki egemenliğine engel olunmalı ve çocukların fiziksel olarak bir arada olabilecekleri akranları ile teması gelişimsel bir zorunluluk olduğu akıldan çıkarılmamalıdır.
  • Anne – babalık devredilemeyecek tek sorumluluktur.
  • Eğitimcilerin çocukların bir adım önünde yaşam algısına ve teknolojik bilgiye ve coğrafi görgüye sahip olmaları gerekmektedir.
  • Okullarda anne ve babalarında varlık kazanması sağlanmalıdır.
  • Çocuklar için okullarda ve toplumsal yaşam içerisinde sistematik oyun alanlarının yanına – yerine sadece ve sadece topraktan oluşacak olan alanlar bırakılmalıdır.
  • Çocukları ekranlara mahkum etmek ve/veya her şeyi bir an önce cevaplaması gereken bir ekran olarak düşünmek yanılgısından vazgeçilmelidir.
  • Çocukların sınavlar için değil varoluşlarının amacını keşfetmek için eğitim hayatına devamlılıkları sağlanmalıdır.
  • Çocuklarımızın hiçbir spor becerisi ve müzik yeteneği olmadığına inanmak mümkün değil iken neden çocuklarımızda bu yönde bir faaliyet göremiyoruz tartışılmalıdır.
  • Eğitimciler kendilerinden beklenilenin bilgi vermek olmadığını fark etmelidirler.

Oğuzhan Eyilik
Pedagog – Psikolojik Danışman

 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çocuk Koruma Kanunu'na Göre Eğitim Tedbiri Uygulaması

Çocukların camide ne işi var

Çaresiz.