Terkedilmişlerin Diyarında

Hakkında konuşulamayanların kutsallığı Hakkında konuşulamayanların kutsallığı almış başını gitmiş ise orada ne söylenecek söz ne söyleyecek sözcü nede nede sözü dinleyecek kalmamıştır. Sözü bir şekilde  getirmekten korktuğunuz her ne ise onunla mücadele etme şansınız bir şekilde kalmamıştır. Korkunuzun ciddi sebepleri olabilir. İş kaygısı, hayat kaygısı, sürgün kaygısı, iftira kaygısı.. Her ne olsun üzerinde baskı yaratan bu ve benzeri unsurlara rağmen kişi hakkında konuşmak istediğini konuşabilmelidir. Konuşmak isteyene engel olan tüm sistemler, konuşmacıyı konuşmasına başlamadan öteki ilan eden tüm düşünceler otoriteyi korumak derdi ile hareket etmektedir. Buradaki otorite görünüşte bir şeyin otoritesi gibi yansıtılmak istense de gerçekte otoritenin sahibi olan kimi kişiler kendilerinin çıkarları ve keyifleri için ötekileştirmeyi basit bir savaş kuralı olarak görmektedirler. Konuşmayı, ifade hürriyetini sınırlayan tüm sistemlerin karşısında olmak günümüz insanının yegane vazi

Birileri söylemiyor olsa acaba gerçekler gün yüzüne çıkamayacak kadar gizli midir? Konuşmasını, görmesini, ifade etmesini beklediğimiz birileri var ise acaba bizim yerimize o mudur muhatap olan? Ya da yanlış anlamış olabilir miyiz? İçerimizde var olan bir seçilmiş kitleye itaat edip onların istediklerine göre mi yaşam sürmeliyiz? Geçmişte olup bitenlerin neredeyse birebir aynısını farklı isim ve şahıslar ile birlikte icra ettikten sonra benzer sonuçların oluşmayacağı kanaatine nasıl vardık acaba? Bugün dünün yöntemleri ile hareket eder iken dünden bugüne aktarılmış her şeye kızgın olduğumuz halde yaşadığımız sonuçlarına nedenlerine sıkı sıkıya bağlılığımız nereden gelmektedir? Plaktan çıkan buğulu bir sesin güzelliğine tutkun olabilmek ile renkleri solmuş kitapların ne yapmalı yöntemleri ile sakalları ağarmış insanların sözlerini proje olarak önümüze koyduklarında eyvallah işittik ve ne isterseniz yapacağız dememizi beklemelerinin sebebi ne ola ki? Her birinin ayrı