Terkedilmişlerin Diyarında

Sosyal yaşam İnsan sosyal yaşamı olan bir varlıktır, tek başına başarılı ve mutlu biri olarak yaşayamaz. Sınavlara hazırlık yapılan yaşlar ciddi anlamda sosyalleşmenin öne çıktığı dönemlerdir. Hem toplumun bir öğesi hemde sınavlarda başarılı olmak için ne yapacağız? Sosyal hayatımızı; yazılı olarak ortaya koyduğumuz programın içinde yaşamalıyız. Her günün belli saatlerini sosyal paylaşım için ayırabileceğimiz gibi haftada bir günün yoğunluğunu sosyal çevremize ayırabiliriz. Unutmayalım ki başarı ciddi anlamda fedakarlık gerektirmektedir. Bu fedakarlık hangi oranda ortaya konmuş ise o oranda başarıda elde edilecektir. Hayır demeyi bilmeliyiz Çevremizdeki arkadaşlarımıza, ailemizdeki bireylere ve kendimize karşı hayır demeyi öğrenmeliyiz. Evet demek hayır demeye göre daha kolaydır. Ama hayırları yeri geldiğinde söyleyebilmek başarıyı sağlamakta bize çok ama çok yardımcı olacaktır. Fizyolojik yaşam İnsanın sosyal bir boyutu olduğu gibi fizyolojik yanı da vardır. Fizyolo

Çalışma Masası Okulda, dershanede sırada öğrendiğimiz, evde masada tekrar etiğimiz bir bilgi yada beceriyi, sınav anı geldiğinde sınav salonunda bizim için ayrılmış olan o sıra ya da masada daha rahat bir şekilde hatırlayıp, cevap verebiliriz. İşte bunun için evimizde mümkün olduğunca koltukta, yerde yada yatakta çalışmaktan ise sahip olduğumuz bir masayı ders çalışmak için kullanmamız çok önemlidir. Masanın verdiği psikolojik hazırlık öğrenmelerimizi kolaylaştıracaktır. Çalışma masasının üzerinde yer alan kitap, dergi, kalemlik ve başka şeyler bizim çalışmamızı zorlaştıracaktır. Örneğin biz matematik çalışıyoruz karşımızda fizik defterimiz var ve içinde de o gün derste gördüğümüz konuların notları, matematiğe ne kadar yoğunlaşmaya çalışsakta orada ki fizik ile ilgili uyarıcı bizi engelleyecek, motivasyonumuzun düşmesine neden olacaktır. Masada o an ne çalışılıyorsa sadece onun ile ilgili bilgi ve materyaller olmalıdır. Diğer her şey masadan vede bizim görüş mesafemizde

Hazırlık Zamanını Planlamak Zaman kendi başına çok ama çok geniş bir ifade ve üzerine konuşmakta bu nedenden dolayı çok zor. Zamanı planlamak yerine hazırlık zamanını planlamak ifadesi daha doğru. Ancak bu bile hala çok geniş bir dönemi kapsamaktadır. Bunları düşündükten sonra farkına varıyoruz ki; Planlama yaparken uzak ve yakın hedeflere göre hareket edilmelidir. Uzak hedef dediğimiz şey uzun vadede ya da sınav sonucunda varmak istediğimiz yer. Yakın hedef ise uzak hedef amaçlamış kişinin aşama aşama geçecek olduğu merhaleleri işaret etmektedir. Bir üst okula hazırlık adayı her öğrenci bir uzak hedefe sahip olmalı ve tüm hareket mekanizmasını – yaşamını ve yakın hedeflerini ona göre düzenlemelidir.   Yapılan program ulaşılmak istenen hedefler ile paralellik göstermeli. Türkiye derecesi yapacağım ama günde en fazla 2 saat çalışabilirim düşüncesi hedefi olmak anlamına gelemeyeceği unutulmamalıdır. Hedef belirler iken nasıl gerçekçi olmak gerekiyor ise planlama yaparkende gerçek

Çalışma ortamı Çalışma ortamında; yeterli aydınlık ve sıcaklık olması hem verim almak hemde sağlık durumunun devamı için gereklidir. Çalışma ortamı ülkemiz şartlarında genelde evin herkes tarafından kullanılan yeri olmakta vede bu durum başarılı bir bilgi edinimi zorlaştırmaktadır. Evin, yeterli derecede sıcaklığa ve aydınlığa sahip, aile bireylerinin çok fazla girip çıkmayacağı vede ders çalışacak kişinin psikolojisinde gene mi bu oda! gene mi bura! dedirtmeyecek kadar kişiye hoş gelebilecek bir yer seçilmelidir. Tabi ki tüm bunların söz konusu bile olamayacağı ortamlarda ders çalışmak durumunda kalınabilir. Bu tarz durumlarda ise mümkün olduğunca kendimiz için uygun ortamı oluşturmaya, aramaya çalışmalıyız. E vinde ders çalışma ortamı olarak ciddi anlamda sorunlar yaşayan bir öğrenci okul - dershane kütüphanesi, devlet – belediye yada özel kurumların kütüphanelerini rahatlıkla kullanabilir. Ders çalışmak için ayrılan zaman doğru şekilde kullanılmış ve bilgi öğrenilmiş ise e

Müzik, Televizyon ve diğer ekranlar Bir çok genç müzik dinlemeyi hayatın bir parçası olarak görmektedir. Ders çalışırken, sokakta dolaşırken, spor yaparken, yolculuktayken...Her şekilde müzik hayatın bir parçasıdır. Biliyoruz ki insan beyni belli sınırları olan bir yapıdadır. Biz istesekte istemesekte bir kaç şeyin bir anda yapıldığı durumlarda algı sistemimiz uyarıcılardan bazılarını seçecek ve diğerlerini göz ardı edecektir. Televizyon, genç - yaşlı herkesin çok fazla derecede zamanını işgal etmektedir. Yarışma programları, gençlik programları, müzik eğlence programları, diziler, filmler, haberler.. hemen hepsinin kendini izlettiği on binlerce kişi var. Bir üst okula hazırlık döneminde öğrencilerin televizyon alışkanlıklarını mümkünse tamamen bırakmaları gerekmektedir. Televizyon, dinlenmek maksatlı izleniyor ise orada büyük bir yanılgı vardır. Televizyondaki programlarda bireyin neredeyse tüm duyularına hitap edecek derecede uyaran vardır. Bu durum dinlenmeye değil

Türkiye de çok fazla sınav mevcut. Her bir sınava katılan ihtiyaçtan yada kontenjandan çok aday var. Her sınav kendi alanı için, aradığı özelliklerde en iyi olanı seçmek için vardır. Bir üst okula hazırlık sınavlarında başarı için diğer sınav türlerine göre daha sistemli olmak zorundayız çünkü aday sayısı ve kontenjanlar arasında fark çok fazla. Öğrenciler bir üst okula geçiş için olan sınavlar ile küçük yaşlarda iken karşılaşıyorlar. Öğrencilerin tamamının sınav maratonu ve stresini yaşadığı bir eğitim sisteminde çocukların ne öğrendiği kadar neyi ne kadar test sorularında başarı ile gösterdiği de önem kazanmaktadır. Sınav hazırlıkta kazanılır Hiçbir sınav, sınav anında aniden gelen bir başarı yada ilham ile kazanılmaz. Sınavlarda adayları başarılı kılan hazırlık sürecinde geçirmiş oldukları deneyimlerdir. Eğitim sistemimiz açısından bir üst okula hazırlık sınavlarını düşündüğümüzde, okul başarısı ve deneyimlerin adayların girdiği sınavlara olan etkisi, öğrenmeye ve okul

Her ne olursak olalım anne ve baba olduğunu ebeveynler unutmamalıdır. Anne – babaların çocukları ile arkadaş olmalarının destanlaştırılmasına bu duruma güzellemeler yapılmasına son verilmelidir. Çocukların arkadaşa ihtiyaç duyduklarından daha fazla anne ve baba modeline ihtiyacı olduğu unutulmamalıdır. Makinaların çocuklar üzerinde ki egemenliğine engel olunmalı ve çocukların fiziksel olarak bir arada olabilecekleri akranları ile teması gelişimsel bir zorunluluk olduğu akıldan çıkarılmamalıdır. Anne – babalık devredilemeyecek tek sorumluluktur. Eğitimcilerin çocukların bir adım önünde yaşam algısına ve teknolojik bilgiye ve coğrafi görgüye sahip olmaları gerekmektedir. Okullarda anne ve babalarında varlık kazanması sağlanmalıdır. Çocuklar için okullarda ve toplumsal yaşam içerisinde sistematik oyun alanlarının yanına – yerine sadece ve sadece topraktan oluşacak olan alanlar bırakılmalıdır. Çocukları ekranlara mahkum etmek ve/vey