Çocuğunuz ile zaman geçirin

Bireyden çokluğa oradan tekrar bireye şeklinde evrilirken çocuklarımıza açık ve gizli olmak üzere bir çok olumlu – olumsuz mesajlar veriyoruz. Bu mesajlar çocuklarımızın kişilik oluşumunda emin olunuz ki açık ve net olarak yapılagelen her ne var ise onlar kadar önemlidir. Bugün okuyacak olduğunuz yazının çıkış noktası ve vurgulamak istediği ise çocuklarımıza ayırdığımız zamandır.

Hayatın tam anlamıyla dakiklik üzerine devam ettiği bir zamanı yaşarken anne ve babaların çocukları ile olan iletişim süreçlerinin de bu durumdan etkilenmiyor olması söz konusu olamazdı. Bugün anne ve babalar çocukları ile kitap okumaktan tutunuz, oyun oynamaya, sosyal etkinliğe ve yemek saatlerine kadar her şeyin önceden bilinebildiği hayatları yaşamaktadırlar. Çocuklar, anne ve babaların gün içerisinde planlı olarak yapıp ettiği her ne var ise onlardan biri olarak zamanın akış çizelgesinde varlık bulmaktadırlar.

Anne – babalar öylesine yoğunlar ki devam ettirdikleri makineleşmiş hayata çocuklarınıda adapte etmeyide ihmal etmiyorlar. Anne ve babalar, aslında kendileri için değil çocuklarının geleceği için yapıyorlar her ne yapıyolar ise.

Günümüzde aile olmak, geleceği garanti altına almak ile eş değer bir anlam bulmaktadır. Oysa geçmişimizde aile olmanın böyle bir anlamı olduğu söylemek mümkün değil.

Aile olmanın, aile fertlerine ve özelde çocuğa pek çok noktada nüfus ettiğini bilmekteyiz. Aile olmak paylaşmak denilen hali olumlamak dışında da deneyimlerin varlık bulması gereken sahnedir. Çocuk ailede deneyimleyemediği her var oluşun cahili olarak kendi yaşamında yol almak zorunda kalır.

Başarılı anne – baba olmak bir çok vasıf ve duruma ilişkin başarısızlığı yada vaz geçişleri kabul etmek demektir. Benim sunmuş olduğum reçete çocuklar için mutluluk ve sağlıklı bir gelecek projesi olmak ile birlikte anne – babalar için tam anlamıyla onların belkide alışageldikleri düzenin bozulması anlamına gelmekte.

Nitelikli zaman ve birliktelik tanımlamalarının tam anlamıyla zorlama olduğu kadar tarafların psikolojik rahatlığı için uydurulduğuna inanıyorum. Çocuk ve anne – baba arasındaki ilişkiyi mekanize eden her tanımlama uyduruk ve zorlama olmak zorundadır. Çocuklar ve anne – babalar onlar adına oluşturulmuş, planların, eğitimlerin, etkinliklerin bir parçası olmak zorunda değiller.

Çocuk ile geçirilen zaman ve oluşan birlikteliği olabildiği kadar kısaltıp bunun bir şekilde telafisi olacak cümleler kurmak emin olabiliriz ki sizi çocuklarınızdan alıkoyup meşguliyetinize devam etmeniz içindir..

Ve tüm bunlar yani nitelikli zaman ve birliktelik lafları tüketim ve üretimin devamlılığını esas alan sistemin maneviyatıdır. Oysa birlikte olmak, birlikte yapmak, birlikte denemek, birlikte yaşamak sadece niteliğe değil bazen ve çoğu zaman niceliğe ihtiyaç duyar.

Her ne sebep olursa olsun çocukları ile birlikte evde bulunmamak temelde aynı sonuçları doğurur. Yaşanmaya fırsat bulunamamış çatışmalar, oluşlar, deneyimler, paylaşımlar.

Çocuklarımız, çocuk iken neye ihtiyaç duyuyor ise onu karşılayalım. Bu çocuklarımız için zaten yeterli olacaktır.

Oğuzhan Eyilik

Pedagog - Psikolojik Danışman