Zamane problemleri 2.

Gerçeklik algısı ve sanal dünya 

Gerçekliğin ne olduğuna ilişkin bilinçli ya da bilinçsiz olarak sahip olduğumuz değerler vardır. Gerçeklik kimimize göre an ve an yaşanılandan başkası değil iken bir başkasına göre gerçekliğin bu yaşam ile ilgisi yoktur. Ya da gerçeklik, beş duyu organı ile ulaşılabilenler olarak tanımlanabildiği gibi sezgi ve duyuş ile de varlığının kabulü mümkündür.

Zamanımızda herhangi bir şey hakkında hemen yanı başımızdakinin ne söylediği, ne hissettiği, ne duyduğu hiç bir şekilde ilgimizi çekmiyor iken sanal olarak her daim yanı başımızda olan sanal gerçekliklerin her beğenisi, her yorumu ve düşüncesi her şeyden daha önemli hale gelmiş durumda.

Bizim ile birlikte yaşamını devam ettiren her ne var ise; canlı, sistem, kural her birinin varlığına kör olmuş durumdayız. Her ne arıyorsak uzaklarda aramayı mecburiyet olarak hissetmekteyiz. Varlığımızı, düşlerimizi, düşüncelerimizi, umutlarımızı çok uzaklardan gelebilecek olan bir paylaşımın varlığına teslim etmiş haldeyiz.

Çokça konuşan, çokça gezen, çokça ortalıklarda bulunanlardan tutun, kendi halinde yaşayanımıza kadar her birimiz uzaklardan bize haber getirecek olan ekranların egemenliğini kabul etmiş halde yaşamımızı sürdürüyoruz.

Asıl olanı işitmek, görmek, hissetmek ile asıl olanın yansımasına verdiğimiz tepkiler arasında sıkışıp kalmış bir haldeyiz. Neyin doğru olması gerektiği hakkında hiç bir fikre sahip olmadığımız gibi doğruluğun ne olduğuna ilişkin saptamalarımız da gerçeklik ile olan ilişkisini yitirmiş durumda.

Her türlü ihtiyacımızı karşılayan ekranların esasında birer yönlendirme, kanalize etme, şekillendirme ve sonrasında bizleri tekrar tekrar kullanabilmek – tüketebilmek için bağımlılık yarattığını görmezden geliyoruz.

Gerçeklerimizi, gerçeklik olarak adlandırıp kendimizce bir olgunluk içerisinde yaşamımızı devam ettirirken ayağımıza dolaşıp duran gerçeklik sorununu, kendimizin üretimi gerçeklerin ellerine terk ettik. 

Hayrola.

2.

Oğuzhan Eyilik