Çocuklar için eğitim ve öğretim yada Koca Ragıp Paşa

Anne – baba ve çocuk/lar arasında ki iletişim bir kaç yüzyıldır başka başka ilişkiler ağı ile birlikte değişmiştir. Çocuklar planlı programlı bir çok sistemin etki altına dahil olmaktadırlar. Çocukları anne ve babalarından daha çok etki altına alan en büyük sistematik yapı ise eğitim ve öğretim amaçlayan okullardır.

Okullar çocuklar için "istendik davranış değişiklikleri"nin gerçekleştirilmesinin beklendiği yegane kurumlardır. Okulların üstlendiği sorumluluk ise çocukların tüm hayatı süresince ihtiyaç duyabileceği bilgi, birikim, görgü, deneyim ve iletişim süreçlerinin gerçekleştirilmesi, denenmesi ve çocukta yaşına uygun ölçülerde ortaya çıkmasına uygun şartların sağlanmasıdır.

Türkiye Cumhuriyeti yada başka devletlerin eğitim sistemlerinden beklediği yakın, orta ve uzun vadede amaçlanmış hedefleri olması zorunludur. Çocuklar okullara bir girdi şeklinde dahil olur ve okul kademelerinden her mezun oluşlarında ise birçok kazanımı elde etmiş olarak ayrılıp sürece devam etmeleri beklenir. Işte tüm bu süreç boyunca çocuklardan beklenilen "eğitim" süreci sonrası oluşacak istendik davranışların yada duygusal değişimlerin ne olduğu ise kocaman bir muammadır. Bu hedeflerin ne olduğu devlet sırrı imiş gibi ya bilinmemekte yada açıklanmamaktadır. Oysa eğitimcilerin biliyor olmaları halinde açıklayacak oldukları hedeflerin anne ve babalar tarafından da gözleniyor denetleniyor olması sürecin takibi ve kazanımları açısında çok değerlidir.

Bu tartışma yazısının amacı çocuklara dair eğitim – öğretim sistemini her boyutu ile ele almak değildir. Bu tartışmada amaç biz yetişkinler neden tarihe ve tarihi öğelerin yer aldığı, sergilendiği müzelere, tarihi eserlere, camilere, kiliselere, saraylara tarihi mezarlıklara yada köşklere karşı bu kadar duyarsız yaşıyoruz? Sorusunun cevabını çocukluğumuzda aramak ile ilgilidir.

Bu yazının başında adı zikredilen Koca Ragıp Paşa; sadrazam, şair, kütüphaneci, çevirmen ve vefatı sonrasında adını taşıyan kütüphanenin yanına defnedilmiştir. (bakınız; vikipedia) Bu yazının konusu Koca Ragıp Paşa'nın biyografiside değildir. Koca Ragıp Paşa gibi daha bir çok kişinin isimlerinin hayatımızın bir çok aşamasında duyuyoruz ve özellik ile okul isimi olarak duyuyor ve biliyoruz. Bu okullarda binlerce öğrenci eğitim gördü ve görüyor. Bir okula ismi verilmiş bir kişinin örnek bir şahsiyet olması elbette olağandır. Ancak bu örnekliğin okula o kişinin biyografisinin ve birkaç fotoğrafının asılı olduğu bir ilan ile geçiştirilmesi ise hem haksızlık hemde amaca ulaşamayacak bir tavırdır.

Eğerki çocuklarda yani geleceğin yetişkinlerinde tarihi bir bilgi ve alaka uyandırmak istiyor ve ismine saygı duyduğumuz kişiler gibi nesiller yetiştirmek istiyorsak, çocukların dünyasında gerçek anlamda bu kişilere varlık kazandırmalıyız. Eğerki Koca Ragıp Paşa ismi ile anılan bir okulsanız ve o okulda öğrenci olan çocuklar bu kişinin kim olduğuna dair bir bilgiye – yaşanmışlığa sahip değiller ise ciddi bir başarısızlıktan söz etmek gerekir. Bayazıt'ta adına kütüphane olan ve orada defnolunmuş bir kişinin çocukların hayatında yer alması için o isim adına okuldan düzenlenecek etkinlikler ile birlikte istisnasız her öğrencinin o kütüphane ve kabri ziyareti çocukların gelecek yaşamında tarihe ve eserlerine dair bakışa ciddi kazanımlar sunacaktır.

Koca Ragıp Paşa örnekliğinde her okulun tarihi şahsiyetler ve zamanlar üzerine boğucu, kuralcı, standart olmamak kaydı ile çocukların hayatına yansıyacak düzlemde etkinlikler ve ziyaretler ile oluşturturulacak çalışmaların neticesince yetişkinlik sürecine ulaşıldığında daha beklendik davranış ve yaklaşımlar oluşacaktır.

Çocuklar ve ailelerinin dahil olamadığı bilemediği hedeflere okullar tek başına aktarım yolu ile ulaşamayacaktır. Çocuklar ve aileleri için her eğitim kademesi bir sınav ile değerlendirilen bir süreç olmaktan çıkarılıp gözlenebilen, duyulabilen, hissedilebilen değişimler için zaman ve emek harcanmalıdır. Çocuklar geleceğin yetişkinleri ise bugün onlara ne verirsek – sunarsak yarın onu onlarda gözleyebileceğimizi unutmadan hareket etmeliyiz.

Pedagog – Psikolojik Danışman Oğuzhan EYİLİK

twitter.com/OguzhanEyilik